Ένα πρόβλημα που επανέρχεται διαρκώς στους δρόμους της Ηγουμενίτσας είναι οι διαβάσεις πεζών που ξεθωριάζουν σε ελάχιστο χρόνο μετά τη βαφή τους. Και ενώ μιλάμε για ένα από τα βασικά ζητήματα οδικής ασφάλειας, η εικόνα παραμένει ίδια εδώ και χρόνια.
Σε πολλά σημεία της πόλης – ακόμη και έξω από σχολεία – οι διαβάσεις είναι σχεδόν αόρατες. Οι γραμμές έχουν ξεθωριάσει τόσο πολύ, που πολλοί οδηγοί δεν αντιλαμβάνονται καν ότι πρόκειται για διάβαση, ενώ οι πεζοί διασχίζουν τον δρόμο με το ρίσκο της τύχης. Οι γονείς ανησυχούν, οι κάτοικοι διαμαρτύρονται, αλλά το πρόβλημα συνεχίζει να υφίσταται.
Το ερώτημα είναι σαφές: γιατί χρησιμοποιούνται υλικά τόσο χαμηλής ποιότητας; Γιατί δεν επιλέγονται λύσεις μεγαλύτερης αντοχής στον χρόνο και στις καιρικές συνθήκες; Και τελικά, ποιος ελέγχει την ποιότητα των εργασιών που γίνονται στην πόλη;
Δεν είναι η πρώτη φορά που αναδεικνύεται το ζήτημα. Κι όμως, κάθε τόσο οι ίδιες εικόνες: συνεργεία που βάφουν πρόχειρα διαβάσεις και, λίγες εβδομάδες μετά, το αποτέλεσμα έχει εξαφανιστεί.
Η ασφάλεια των πεζών δεν μπορεί να είναι θέμα τύχης ή προσωρινών λύσεων. Χρειάζονται σοβαρές παρεμβάσεις και σωστός σχεδιασμός – όχι προχειρότητες για να “φαίνεται ότι έγινε δουλειά”.
