Μια θεατρική βραδιά που δύσκολα θα ξεχαστεί χάρισε το βράδυ της Τρίτης 23 Ιουλίου η παράσταση «Εκείνος κι Εκείνος» στο κοινό της Παραμυθιάς. Στο πλαίσιο του 2ου Φεστιβάλ Παραμυθιάς, η σκηνή του θερινού θεάτρου γέμισε από φως, ταλέντο και σπάνια θεατρική ποιότητα, με πρωταγωνιστές τους Γιώργο Κωνσταντίνου, Λεωνίδα Κακούρη, Δημήτρη Σταρόβα και Σοφία Μανωλάκου.
Η παράσταση βασίζεται στο διαχρονικό έργο του Κώστα Μουρσελά και σκηνοθετείται από τον Αλέξανδρο Ρήγα, ο οποίος με σεβασμό στο πρωτότυπο κείμενο, έδωσε μια νέα σκηνική ανάγνωση, γεμάτη φρεσκάδα αλλά και φιλοσοφικό βάθος.
Ο Γιώργος Κωνσταντίνου, εμβληματικός ως Λουκάς, απέδειξε για ακόμη μία φορά γιατί παραμένει ένας από τους σημαντικότερους εν ζωή Έλληνες ηθοποιούς. Πλάι του, ο Λεωνίδας Κακούρης έδωσε έναν Σόλωνα γεμάτο εσωτερικότητα, με ρυθμό, νεύρο και ευθύβολο λόγο. Οι δύο τους – ως “Εκείνος κι Εκείνος” – κινήθηκαν με άνεση ανάμεσα στο σαρκαστικό χιούμορ και τη φιλοσοφική διάσταση του έργου, θυμίζοντάς μας ότι η τέχνη μπορεί να ψυχαγωγεί, αλλά και να αφυπνίζει.
Ο Δημήτρης Σταρόβας, με το γνώριμο σκηνικό του ταμπεραμέντο, έδωσε ξεχωριστό χρώμα στην παράσταση, προσφέροντας στιγμές αυθεντικού γέλιου. Η Σοφία Μανωλάκου, με τη δική της δυναμική παρουσία, ενίσχυσε την παράσταση με ρόλους που έφεραν ισορροπία, ευαισθησία και θεατρική αμεσότητα.
Η κατασκήνωση της Παραμυθιάς αποδείχθηκε ιδανική για μια παράσταση τέτοιου επιπέδου. Το κοινό όλων των ηλικιών –γέμισε τον χώρο ασφυκτικά και αντάμειψε τους ηθοποιούς με παρατεταμένο χειροκρότημα και ενθουσιασμό. Ήταν εμφανές ότι υπήρχε δίψα για ποιοτική τέχνη και η συγκεκριμένη παραγωγή φρόντισε να την ικανοποιήσει με το παραπάνω.
Την ώρα που η Παραμυθιά φιλοξενεί σημαντικά θεατρικά έργα με επαγγελματίες πρώτης γραμμής, η Ηγουμενίτσα, παρά τον πληθυσμό, της ως πρωτεύουσα του νομού, δείχνει να απουσιάζει από το φετινό πολιτιστικό τοπίο. Η απουσία παρόμοιων θεατρικών γεγονότων είναι πλέον αισθητή και γεννά ερωτήματα.
Μήπως είναι καιρός να επανεξεταστεί η πολιτιστική στρατηγική της πόλης; Μήπως το κοινό της Ηγουμενίτσας αξίζει κι αυτό παραστάσεις τέτοιου επιπέδου, αντί να χρειάζεται να μετακινείται σε άλλες περιοχές για να απολαύσει σύγχρονο ελληνικό θέατρο;
Η χθεσινή παράσταση στην Παραμυθιά δεν ήταν απλώς μια ακόμη θεατρική βραδιά. Ήταν μια ζωντανή απόδειξη πως όταν υπάρχει διάθεση και μέριμνα για τον πολιτισμό, ακόμη και μια μικρή επαρχιακή πόλη μπορεί να φιλοξενήσει παραγωγές υψηλού επιπέδου και να γεμίσει το κοινό της με εικόνες, συναισθήματα και προβληματισμό.
Το κοινό έφυγε γεμάτο, ενθουσιασμένο, με την αίσθηση ότι έζησε κάτι που αξίζει να επαναληφθεί.
Τέτοιες βραδιές δεν πρέπει να είναι η εξαίρεση. Πρέπει να γίνουν κανόνας – και αυτό εξαρτάται από όλους: από τους φορείς, τους τοπικούς οργανισμούς, αλλά και από το ίδιο το κοινό που ζητά και στηρίζει τέτοιες πρωτοβουλίες.
