Κατατέθηκε κι ετοιμάζεται προς ψήφιση το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο. Η κυβέρνηση επιμένει στην προώθηση του εργασιακού μεσαίωνα, της ατέλειωτης εκμετάλλευσης για μια ζωή, με άθλιους όρους και μισθούς, χωρίς καμιά προοπτική. Συνεχίζει την προπαγάνδα με την οποία μας βομβαρδίζει εδώ και μήνες, στην προσπάθεια να μας κρατήσει στη γωνία την ώρα της επίθεσης στα δικαιώματά μας.
Η μάχη της απεργίας, που δόθηκε από χιλιάδες σε όλη τη χώρα την 1η Οκτώβρη έδειξε ότι οι εργαζόμενοι όχι μόνο δεν «φάγαμε» τα κυβερνητικά παραμύθια, αλλά –παρά τους εκβιασμούς, την τρομοκρατία και την υπονόμευση απ’ τις συνδικαλιστικές ηγεσίες– δηλώσαμε την αντίθεσή μας στο αντεργατικό τερατούργημα. Ενάντια στη 13ωρη εκμετάλλευση κάθε εργαζόμενου απ’ τον εργοδότη, τη διάλυση του ωραρίου σε μόνιμη βάση, τις υπερωρίες ακόμα και στην εκ περιτροπής εργασία, την απλήρωτη δουλειά, τις «συμβάσεις» μηδενικών ωρών, τις «φαστ τρακ» προσλήψεις κι απολύσεις, το σπάσιμο της συνεχόμενης άδειας σε μια βδομάδα τον χρόνο, την ελαστικοποίηση του ωραρίου με την ψηφιακή κάρτα εργασίας, την απαλλαγή της εργοδοσίας από προσαυξήσεις εισφορών στις υπερωρίες και όλα όσα φέρνει το νομοσχέδιο για να υποτάξει ολόκληρη τη ζωή μας στις διαθέσεις της εργοδοσίας. Θέλουν να δουλεύουμε σαν δούλοι, όποτε, όπως και για όσο θέλει το κεφάλαιο.
Παρά την αντίθεση των εργαζομένων, η κυβέρνηση επιμένει και οι συνδικαλιστικές ηγεσίες κάνουν πως δεν ακούν. Με την 24ωρη απεργία νομίζουν ότι «έχουν κάνει το χρέος τους». Οι δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένου του ΠΑΜΕ, που ελέγχουν πρακτικά όλα τα συνδικαλιστικά όργανα των εργαζομένων, όχι μόνο άφησαν αναπάντητη την κυβερνητική προπαγάνδα όλο το προηγούμενο διάστημα, αλλά ούτε προετοίμασαν ούτε στήριξαν την απεργία. Και τώρα, παρά την ανάγκη των εργαζομένων να βρουν αγωνιστικό βηματισμό απέναντι στην αντεργατική πολιτική, δεν κάνουν τίποτα. Απλά περιμένουν τη μέρα της ψήφισης ή, ακόμα χειρότερα, την επόμενη μέρα για «να μείνει ο νόμος στα χαρτιά»!
Όμως οι εργαζόμενοι έχουμε δύναμη και το δείξαμε. Νιώθουμε αγανάκτηση και το φωνάξαμε. Όχι μόνο για το αντεργατικό νομοσχέδιο, αλλά και για όλη τη βάρβαρη πολιτική του συστήματος, που παράγει μόνο εξαθλίωση, καταστροφή και πόλεμο. Ενώσαμε τη φωνή μας με τον απεργό πείνας Πάνο Ρούτσι, καταγγέλλοντας το έγκλημα των Τεμπών, και διαδηλώσαμε με τους χιλιάδες που κατακλύζουν τους δρόμους όλου του κόσμου απαιτώντας να σταματήσει η γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού.
Μόνο με μαζικό, επίμονο αγώνα θα βάλουμε φραγμό στη νέα αντεργατική επίθεση. Για να μην περάσει το νέο αντεργατικό τερατούργημα, για να μη γίνει η ζωή μας λάστιχο. Μόνο με μαζικό, επίμονο αγώνα υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματά μας.
Πρέπει άμεσα ο αγώνας για ν’ αποσυρθεί το νομοσχέδιο να γίνει υπόθεση όλων των εργαζομένων και σε όλους τους χώρους δουλειάς. Να γίνουν γενικές συνελεύσεις, συσκέψεις και συζητήσεις, αλλά και κινητοποιήσεις, παρεμβάσεις και συγκεντρώσεις. Να οργανώσουμε την πάλη μας. Να δοθεί συλλογική απάντηση.
Η ΟΡΓΉ ΚΙ Η ΑΓΑΝΆΚΤΗΣΗ
ΝΑ ΓΊΝΟΥΝ ΟΡΓΆΝΩΣΗ ΚΙ ΑΓΏΝΑΣ!
ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ!
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ 5ΗΜΕΡΟ – 8ΩΡΟ!
ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΜΕ ΑΥΞΗΣΕΙΣ
ΠΟΥ ΝΑ ΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΖΩΗΣ!
