Σήμερα, Κυριακή 9 Νοεμβρίου η Ορθοδοξίατιμά έναν από τους πιο αγαπητούς Αγίους του νεότερου ελληνισμού, τον Άγιο Νεκτάριο, Μητροπολίτη Πενταπόλεως, τον εν Αιγίνη, θαυματουργό, διδάσκαλο και πνευματικό πατέρα που στήριξε γενιές πιστών με την ταπεινότητα και τη μακροθυμία του.
Σύμφωνα με το εορτολόγιο γιορτάζουν οι:
- Νεκτάριος, Νεκταρία
- Χριστόφορος, Χριστοφόρα
- Μαύρα, Μαυρίνα
- Ονησίφορος
- Πορφύριος, Πορφυρία
- Ματρώνα
- Θεοκτίστη
- Ελλάδιος, Ελλαδία
Γιορτή – Άγιος Νεκτάριος
Ο Αναστάσιος Κεφαλάς, ο μετέπειτα Άγιος Νεκτάριος, γεννήθηκε την 1η Οκτωβρίου 1846 στη Σηλυβρία της Θράκης από πιστούς γονείς, τον Δήμο και τη Μαρία Κεφαλά. Τα πρώτα του γράμματα τα έμαθε στην πατρίδα του, όμως σε ηλικία 14 ετών μετακόμισε στην Κωνσταντινούπολη, όπου εργάστηκε σε κατάστημα συγγενή του. Στον ελεύθερο χρόνο του αφιερώθηκε στη μελέτη Πατερικών κειμένων και στη συστηματική εκκλησιαστική ζωή.
Αργότερα, εργάστηκε ως παιδονόμος και δάσκαλος στο σχολείο του Μετοχίου του Παναγίου Τάφου, αποκτώντας εμπειρία στη διδασκαλία των μικρών τάξεων. Το 1866, σε ηλικία 20 ετών, διορίστηκε δάσκαλος στο χωριό Λίθιο της Χίου. Παρέμεινε εκεί 7 χρόνια, αναπτύσσοντας στενούς δεσμούς με την Ιερά Μονή των Αγίων Πατέρων, όπου ο ηγούμενος Παχώμιος τον καθοδήγησε πνευματικά. Η επιθυμία του για μοναχικό βίο ολοένα και εντεινόταν. Στις 7 Νοεμβρίου 1876 εκάρη μοναχός στη Νέα Μονή Χίου, λαμβάνοντας το όνομα Λάζαρος. Λίγο αργότερα, στις 15 Ιανουαρίου 1877, χειροτονήθηκε διάκονος από τον μητροπολίτη Χίου Γρηγόριο, ο οποίος του έδωσε το όνομα Νεκτάριος, σύμφωνα με το sansimera.gr.
Η ευγενική χορηγία του εύπορου Ιωάννη Χωρέμη του επέτρεψε να μεταβεί στην Αθήνα για να σπουδάσει. Εισήχθη στο Γυμνάσιο, αλλά ο αιφνίδιος θάνατος του ευεργέτη του δεν του επέτρεψε να συνεχίσει. Μέσω συστάσεων, γνώρισε τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας Σωφρόνιο, ο οποίος διείδε στο πρόσωπό του ήθος και αρετή και ανέλαβε τα έξοδα των θεολογικών του σπουδών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, απ’ όπου αποφοίτησε το 1885.
Το 1886, επανήλθε στην Αλεξάνδρεια, όπου χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και διορίστηκε γραμματέας και ιεροκήρυκας του Πατριαρχείου. Στις 15 Ιανουαρίου 1889, στον ναό του Αγίου Νικολάου Καΐρου, ανακηρύχθηκε μητροπολίτης Πενταπόλεως. Παρά την ευλάβεια και την προσφορά του, η ταχύτατη άνοδός του προκάλεσε καχυποψία. Κληρικοί τον διέβαλαν στον Πατριάρχη, κατηγορώντας τον ότι επιδιώκει τον θρόνο. Οι συκοφαντίες έγιναν δεκτές και ο Νεκτάριος απομακρύνθηκε από το Πατριαρχείο.
Έπειτα, το 1889, επέστρεψε στην Αθήνα με την πρόθεση να μονάσει στο Άγιο Όρος. Κατόπιν πιέσεων εκκλησιαστικών κύκλων, όμως, έμεινε στην κυρίως Ελλάδα. Για έναν χρόνο ζούσε σε συνθήκες απόλυτης ένδειας. Το 1891 διορίστηκε ιεροκήρυκας Ευβοίας, ενώ ακολούθησαν η Φθιώτιδα και η Φωκίδα. Το 1894 ανέλαβε τη διεύθυνση της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής, όπου υπηρέτησε μέχρι το 1908. Μετά τον θάνατο του Πατριάρχη Σωφρονίου, του προτάθηκε η διαδοχή του, αλλά ο ίδιος αρνήθηκε.
Το 1904 ίδρυσε στην Αίγινα τη γυναικεία Μονή της Αγίας Τριάδος, στην οποία αποσύρθηκε οριστικά μετά την παραίτησή του από τη Ριζάρειο. Σύντομα έγινε γνωστός σε όλη την Ελλάδα για τα θαύματά του. Η φήμη του, όμως, δεν έγινε αποδεκτή από όλους, καθώς τοπικοί παράγοντες τον κατήγγειλαν στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών. Δύο Αρχιεπίσκοποι, Θεόκλητος και Μελέτιος, διέταξαν έρευνες, αλλά δεν εντόπισαν καμία παρατυπία. Ούτε η Εισαγγελία Πειραιά βρήκε κάτι επιλήψιμο όταν εξετάστηκε καταγγελία σύμφωνα με την οποία 16χρονη είχε εισέλθει στο μοναστήρι χωρίς τη συγκατάθεση της μητέρας της.
Στις αρχές του 1919, διαγνώστηκε με καρκίνο του προστάτη, τον οποίο απέκρυψε. Παρά τους πόνους, συνέχισε το έργο του μέχρι που αναγκάστηκε να εισαχθεί στο «Αρεταίειο» Νοσοκομείο. Εκεί άφησε την τελευταία του πνοή λίγο πριν από τα μεσάνυχτα της 8ης Νοεμβρίου 1920. Κηδεύτηκε στην Αίγινα, όπου και ετάφη στη μονή που ίδρυσε.
Πάντως, στις 20 Απριλίου 1961, το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως αναγνώρισε επίσημα την αγιότητά του, δηλώνοντας: «…οσιότητι μεν και αγιότητι βίου διακριθείς και τύπον και υπογραμμόν αρετής και εγκρατείας και αγαθοεργίας παραστήσας και ζων και μετά θάνατον του χαρίσματος της των θαυμάτων ενεργείας παρά Θεού αξιωθείς…». Η ανακομιδή των λειψάνων του Αγίου Νεκταρίου έγινε στις 2 Σεπτεμβρίου 1963 και από τότε φυλάσσονται στην Ιερά Μονή της Αγίας Τριάδος στην Αίγινα.
