Εδώ και τρία χρόνια, στην παράκτια ζώνη του Δήμου Ηγουμενίτσας, συντελούνται παράνομες πράξεις και πρακτικές από αλλοδαπούς ψαράδες χωρίς κανέναν έλεγχο. Το τελευταίο διάστημα, όμως, το πρόβλημα έχει κορυφωθεί και έχει φτάσει στο απροχώρητο.
Συγκεκριμένα, από την Πλαταριά έως και τη Σαγιάδα – αλλά κυρίως στον ποδηλατόδρομο της Ηγουμενίτσας, κοντά στις εγκαταστάσεις του Δημοτικού Ναυταθλητικού Ομίλου – το τελευταίο διάστημα συνωστίζονται δεκάδες ερασιτέχνες ψαράδες, βουλγαρικής επί το πλείστον καταγωγής, οι οποίοι ψαρεύουν κυριολεκτικά χωρίς κανέναν έλεγχο.
Ψαρεύουν χωρίς να ελέγχονται ούτε για το μέγεθος των ψαριών που αλιεύουν, ούτε για την ποσότητα, ούτε για το είδος! Από καταγγελίες συμπολιτών μας γνωρίζουμε ότι τα ψάρια που κρατούν είναι κάτω του επιτρεπόμενου μεγέθους, οι ποσότητες υπερβαίνουν τα νόμιμα όρια και σε πολλές περιπτώσεις αλιεύουν είδη που απαγορεύεται να ψαρεύονται.
Υπάρχουν περιπτώσεις συμπολιτών μας, οι οποίοι – όντας ευαισθητοποιημένοι όσον αφορά την προστασία της πανίδας, της χλωρίδας και του ελληνικού φυσικού πλούτου – προέτρεψαν τους ψαράδες να απελευθερώσουν τα μικρά ψάρια και εισέπραξαν άρνηση και, πολλές φορές, επιθετικότητα. Οι ερασιτέχνες ψαράδες αρνούνται να τα απελευθερώσουν, λέγοντας ότι κανείς δεν τους έχει επιβάλει κάτι τέτοιο, ενώ θα έπρεπε να γνωρίζουν την ελληνική νομοθεσία από τη στιγμή που επιλέγουν να ψαρεύουν στη χώρα μας.
Σύμφωνα με μαρτυρίες των ίδιων των ψαράδων, τα ψάρια που αλιεύονται, συγκεντρώνονται, συσκευάζονται και αποστέλλονται με νταλίκες και βανάκια στη Βουλγαρία προς πώληση, κάτι που απαγορεύεται. Η τιμή των γοφαριών – που αποτελεί και τον σημαντικότερο στόχο αλίευσης – είναι πολύ υψηλή στη γείτονα χώρα.
Για να καταφέρουν καλύτερα αποτελέσματα, υπάρχει ομοεθνής τους που μιλά ελληνικά και λειτουργεί ως ανιχνευτής, ειδοποιώντας τους υπόλοιπους για την ύπαρξη ψαριών μέσα από πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης (φόρουμ). Φυσικά, και σε αυτή την περίπτωση, οι υπηρεσίες ειδοποίησης δίνονται με το αζημίωτο!
Δυστυχώς, υπάρχουν και συμπολίτες μας που επίσης με το αζημίωτο διοργανώνουν «fishing trips», αδιαφορώντας για τις συνέπειες και χωρίς να αποδίδουν την προβλεπόμενη φορολογία στο Δημόσιο (μαύρα έσοδα).
Ένα χόμπι, το οποίο έδινε διέξοδο σε πολλά παιδιά της πόλης μας για να ξεφύγουν από τις κακοτοπιές, έχει καταστεί επικίνδυνο, γιατί υπάρχουν καταγγελίες νέων ότι δεν τους επιτρέπουν να ψαρεύουν κοντά τους ή ήταν επιθετικοί απέναντί τους.
Όλα τα παραπάνω λειτουργούν αρνητικά και για τους Έλληνες επαγγελματίες ψαράδες, οι οποίοι αναφέρουν ζημιές στα δίχτυα τους, αλλά και προβλήματα που θα δημιουργήσει στο μέλλον η αλόγιστη και ανεξέλεγκτη πρακτική των ερασιτεχνών ψαράδων, οι οποίοι δεν απελευθερώνουν τα μικρά ψάρια, τα οποία κυριολεκτικά είναι μωρά.
Κορυφαίο παράδειγμα υποτίμησης των ελληνικών νόμων αποτελεί η διέλευση βουλγαρικού αυτοκινήτου κάθετα στον ποδηλατόδρομο, την ώρα που περνούσαν ποδηλάτες και περιπατητές, αδιαφορώντας για το αν προκαλέσουν ατύχημα ή αν αυτό απαγορεύεται από τον νόμο. Υπάρχουν και φωτογραφίες που αποδεικνύουν όλα τα παραπάνω.
Αν κάποιοι πιστεύουν ότι πρέπει να πουλήσουμε γη και ύδωρ επειδή πρόκειται για μια μορφή εναλλακτικού τουρισμού, ο οποίος θα προσφέρει πολλά στην τοπική κοινωνία, γελιούνται οικτρά!!! Τα αυτοκίνητα έρχονται γεμάτα με καύσιμα και φαγητά, από τα οποία εμείς γευόμαστε τα υπολείμματά τους, από όπου κι αν περάσουν. Πρόσφατα συμμετείχαμε σε μια ομάδα εθελοντικού καθαρισμού του αιγιαλού, που σήμερα βρίσκεται πάλι στην πρότερη κατάσταση, λόγω των σκουπιδιών των ψαράδων. Και για αυτή την περίπτωση υπάρχει φωτογραφικό υλικό.
Οφείλουμε να αναφέρουμε – για να είμαστε δίκαιοι – ότι υπάρχουν φωτεινές εξαιρέσεις ερασιτεχνών ψαράδων, που με σεβασμό τηρούν τους ελληνικούς νόμους, εφαρμόζοντας τα δέοντα.
Πριν μερικά χρόνια, το ίδιο είχε συμβεί με τους αλλοδαπούς κυνηγούς, οι οποίοι πυροβολούσαν ό,τι κινούνταν, με τα γνωστά για όλους αποτελέσματα. Το πρόβλημα σήμερα με τους κυνηγούς δεν είναι τόσο έντονο, γιατί πλέον δεν υπάρχουν πουλιά για να έρθουν. Το ίδιο θέλουμε να συμβεί και με τους ψαράδες;
Φυσικά, τα προαναφερόμενα δεν συμβαίνουν μόνο στην Ηγουμενίτσα, αλλά σε πολλές περιοχές ανά την Ελλάδα. Σε κάποιες περιοχές οι πολίτες πήραν τον νόμο στα χέρια τους, όπως στη Θεσσαλονίκη. Μακριά από εμάς αυτές οιπρακτικές!
Αντιστρέφοντας το πρόβλημα, αναρωτιόμαστε: τι θα συνέβαινε αν εμείς, ως Έλληνες ερασιτέχνες ψαράδες, πηγαίναμε σε μια ξένη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ψαρέψουμε; Θα είχαμε την ίδια αντιμετώπιση; Θα ψαρεύαμε χωρίς έλεγχο, κρατώντας όσα και ό,τι ψάρια θέλουμε; Θα μπορούσαμε να πουλήσουμε τα ψάρια που αλιεύσαμε; Θα μπορούσαμε να τα πάρουμε μαζί μας χωρίς τα απαραίτητα πιστοποιητικά; Θα μπορούσαμε να επιδείξουμε απρεπή συμπεριφορά; Θα μπορούσαμε να πηγαίνουμε με το αυτοκίνητό μας όπου μας αρέσει; Και άλλα πολλά!
Όλοι πρέπει να έχουν τη δυνατότητα – ανεξαρτήτως εθνικότητας και βαλαντίου – να ανακαλύψουν και να γευτούν τις ομορφιές της Ελλάδας, σεβόμενοι πάντα τους νόμους και τα έθιμα της πατρίδας μας!
Ζητούμε την υποστήριξη των υπευθύνων για την προστασία του φυσικού πλούτου της περιοχής μας, ώστε να μην μοιάζουμε με ξέφραγο αμπέλι!
Να εφαρμοστεί επιτέλους ο νόμος και, όπου υπάρχουν κενά – γιατί οι κοινωνίες εξελίσσονται – αυτά να καλυφθούν, ώστε να μην μένουμε απροστάτευτοι.
ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑΣ
