Η πώληση του λιμανιού της Ηγουμενίτσας αποτέλεσε ένα από τα πλέον συζητημένα θέματα των τελευταίων ετών στη Θεσπρωτία. Το λιμάνι, που για δεκαετίες λειτουργούσε υπό δημόσιο έλεγχο, μεταβιβάστηκε σε ιδιώτη επενδυτή στο πλαίσιο της πολιτικής αποκρατικοποιήσεων του ΤΑΙΠΕΔ. Ένα από τα βασικά επιχειρήματα υπέρ της ιδιωτικοποίησης, τόσο σε τοπικό όσο και σε εθνικό επίπεδο, ήταν η αύξηση της απασχόλησης και η ενίσχυση της τοπικής οικονομίας.
Σήμερα, αρκετούς μήνες μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας, τίθεται εύλογα το ερώτημα:
Πόσες νέες θέσεις εργασίας δημιουργήθηκαν;
Έλλειψη δημόσιων στοιχείων
Αξιοσημείωτο είναι πως μέχρι στιγμής δεν έχει δημοσιοποιηθεί επίσημος απολογισμός ή κάποια αναφορά από τον παραχωρησιούχο φορέα ή το Υπουργείο Ναυτιλίας σχετικά με τον αριθμό νέων εργαζομένων που προσλήφθηκαν στην Ο.Λ.ΗΓ. ή σε σχετιζόμενες δραστηριότητες. Αντιθέτως, οι περισσότερες πληροφορίες παραμένουν σε επίπεδο ανεπίσημων εκτιμήσεων, χωρίς συγκεκριμένα νούμερα.
Η εικόνα από την αγορά εργασίας
Από την πλευρά της τοπικής κοινωνίας και εργαζομένων, δεν έχουν διαπιστωθεί – τουλάχιστον εμφανώς – μαζικές προσλήψεις ή ουσιαστική μεταβολή στον αριθμό των απασχολούμενων. Αντιθέτως, ορισμένοι πρώην εργαζόμενοι ή συνεργάτες του Οργανισμού φέρονται να έχουν αποχωρήσει ή να μην ανανεώθηκαν οι συμβάσεις τους, γεγονός που προκαλεί ανησυχία για την κατεύθυνση του νέου μοντέλου λειτουργίας.
Ο προβληματισμός παραμένει
Δεν μπορεί να αγνοηθεί πως κάθε επενδυτική πρωτοβουλία – ειδικά όταν αφορά δημόσια περιουσία – οφείλει να συνοδεύεται από διαφάνεια και κοινωνικό αποτύπωμα. Η ενίσχυση της απασχόλησης, η στήριξη των τοπικών επιχειρήσεων και η δημιουργία ευκαιριών για τους νέους της περιοχής είναι προσδοκίες που είχαν τεθεί δημόσια. Σε αυτό το πλαίσιο, η απουσία καταγεγραμμένων και επαληθεύσιμων στοιχείων ενισχύει τον σκεπτικισμό.
Το ζητούμενο πλέον είναι οι εμπλεκόμενοι φορείς – τόσο δημόσιοι όσο και ιδιωτικοί – να παρουσιάσουν με σαφήνεια τα αποτελέσματα της επένδυσης. Όχι μόνο για λόγους διαφάνειας, αλλά και για να εμπεδωθεί η εμπιστοσύνη της τοπικής κοινωνίας στη διαδικασία.
Η Ηγουμενίτσα, μια πόλη με σοβαρά αναπτυξιακά ελλείμματα, δεν αντέχει νέες απογοητεύσεις. Η κοινωνία έχει ανάγκη από πράξεις, όχι μόνο από υποσχέσεις.
